باتلاق

دلم گرفته...کجایی؟ مرا نمی‌بینی؟

رسیده ام به جهانی از آه و بدبینی

ضعیف تر شدم از خاطرات در وهمم

تو از کجای دلم رفته ای،نمی فهمم 

 شبیه هیچ کسی نیست خنده هایت که

نبود سهم من از زندگی هوایت که

اگر که روی زمین ماند نعش دنیایم

دوباره با خود نحسم کنار می آیم

...............

تمام هرچه کشیدم همیشه از «من» بود

بمان،که من چمدانم پر از نرفتن بود

...............

چقدر خسته تر از راه های بیراهم

نیامدم که نگویی تورا نمی خواهم

چقدر لایق رفتن به عمق کابوسم

همیشه عکس تورا توی گریه می بوسم

به زندگی وسط باتلاق وابستم

من از تلاش برای رها شدن،خستم

نگاه کن که بمانم به روی پاهایم

نگاه کن که نبینم چقدر تنهایم

نگاه کن که ببینم کسی هوایم را...

گرفته بغض تو حس گریز پایم را

نگاه کن که خودم را به خواب نسپارم

به دست های کثیف سراب نسپارم

کمک بکن که نفهمم «گوزن ها»*مردند

که بعد از همه تغییر پشت پا خوردند

..............

مرا که لایق«ارث زمین» **نخواهم شد

فقط ببخش...که بهتر از این نخواهم شد

*فیلم گوزن ها

**آیه قرآن